அச்சம் தவிர்ப்போம்!!!!

அண்மையில் நான் வலைமனையில் பார்த்த புகைப்படம் ஒன்று எனது இரவு தூக்கத்தை
தொலைக்க காரணமாக அமைந்துவிட்டது. கீழே ஒரு குழந்தை இறந்து கிடக்க, கூப்பாடு போட்டு அழுகிறாள் தாய். மடியில் மற்றொரு குழந்தை முளை காம்பில் வாய் வைத்து சப்பிகொண்டு இருக்கும் காட்சி அது. எவ்வளவு கொடுரங்களை அந்த குழந்தை பார்த்து இருந்தால், தாய் அழும்
வேளையிலும் பாலுக்காக முலைகாம்பை தேட முடியும?

இதோ எனது எல்லையிலிருந்து வெறும் ஐம்பதுகிலோ மீட்டர்-க்கும் குறைவான தூரத்தில் எனது பாட்டனும், பூட்டனும்இருந்த தேசத்தில் எனது உறவுகள் கஞ்சிக்காக அலையும் வேலையில் காண சகிக்க வில்லை. எவ்வளவு நாள் தொடரும் இந்த அவலம்? என்ன இந்த குழந்தைகளின் எதிர்காலம்?